Με βάση το παραχωρητήριο "επιτρέπει τη χρήση του γράμματος προς τον Δ. Σαββόπουλο μετά θάνατον"

Ο Γιάννης Καλεώδης, ξεκινάει την αφήγησή του με την ιστορία της απόκτησης του λογοτεχνικού ψευδωνύμου "Καλιόρης", με το οποίο υπέγραφε τα άρθρα του. Γιός εκπαιδευτικών στο Γυμνάσιο Χαλανδρίου, εκφράζει ήδη από τα σχολικά του χρόνια, τις πνευματικές και πολιτικές του ανησυχίες. Συμμετέχει στη χορωδία Ευάγγελου Πετρίδη και στον Μορφωτικό Σύλλογο Νέων Χαλανδρίου, δύο πνευματικούς φορείς που μεσουράνησαν στο Χαλάνδρι της δεκαετίας του 1950, για τους οποίους δίνει αρκετές πληροφορίες. Στη συνέχεια συμμετέχει ενεργά στο φοιτητικό συνδικαλισμό, ως φοιτητής της Νομικής, με την ένταξη του στην Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά (Ε.Δ.Α.) και στην έκδοση του περιοδικού "Πανσπουδαστική" για το οποίο διηγείται την ιστορία της αποχώρησής του. Λίγους μήνες πριν την εγκαθίδρυση της Χούντας των Συνταγματαρχών, φεύγει για το Παρίσι, όπου συναντά και συναναστρέφεται με αρκετούς Έλληνες διανοούμενους που είχαν ήδη εγκατασταθεί εκεί. Στο Παρίσι ζεί και συμμετέχει στα γεγονότα του Μάη του 68 και μεταφέρει το πάθος και την κοινωνική δυναμική που οδήγησε στην εξέργερση ενώ κάνει και τη δική του αποτίμηση της κινητοποίησης. Στη συνέχεια αναφέρεται στο συγγραφικό του έργο και την έργασία του ως καθηγητής στη Γαλλία. Η συνέντευξη κλείνει με την εικόνα που έχει για το σημερινό Χαλάνδρι.