Η Ευθυμία Μαρίπα - Σεργουλοπούλου γεννήθηκε σε ευκατάστατη οικογένεια στη Μεσσηνία αλλά ήρθε στο Χαλάνδρι το 1958. Το πατρικό της σπίτι στη Μεσσηνία κάηκε κατά τη διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής. Αναφέρεται στην πατρική της οικογένεια και στα μέλη της, με έμφαση στον αδερφό της που εντάχθηκε στο ΕΑΜ και κινδύνεψε να καταδικαστεί εις θάνατον. Μιλά για τον σύζυγό της ζωγράφο Γιάννη Σεργουλόπουλο και την ζωή μαζί του ενώ αναφέρει ότι έμαθε να οδηγά αυτοκίνητο για να ανταπεξέλθει στις μετακινήσεις από το Χαλάνδρι. Η αφήγηση περνά και από την εποχή της Δικτατορίας των Συνταγματαρχών, όπου η οικογένεια δέχεται την επίσκεψη της Ασφάλειας. Θυμάται, χωρίς ωστόσο, πολλές λεπτομέρειες το Χαλάνδρι της δεκαετίας του 1950 και ανακαλεί διάφορα στέκια της εποχής.