Η Μιμή Γκασούκα μεγάλωσε στο Χαλάνδρι και συγκεκριμένα στην περιοχή της Τούφας, όπου οι γονείς της αγόρασαν σπίτι το 1977. Πέρασε όμορφα παιδικά και σχολικά χρόνια,  όταν ακόμα η Τούφα ήταν αραιοκατηκημένη, και τα παιδιά απολάμβαναν την ελευθερία στο παιχνίδι και τις συναναστροφές. Διηγείται στιγμές από τα παιχνίδια τους και την ατμόσφαιρα της γειτονιάς, ενώ θυμάται τοπικά καταστήματα που υπήρχαν στην περιοχή. Έζησε την μετάβαση από το ημιαστικό περιβάλλον των δεκαετιών του 1970 και 1980 στο πλήρως αστικό από τη δεκεατία του 1990 και μετά. Η σωματική βλάβη προέκυψε στη ζωή της στα νεανικά της χρόνια, ως συνέπεια της πολλαπλής σκλήρυνσης, η οποία της διαγνώστηκε, και εξελίχθηκε σταδιακά. Αφηγείται το πως άλλαξε η  προσωπική και επαγγελματική της ζωή, μετά από αυτή την εξέλιξη και πως , κοινωνική λειτουργός η ίδια, βρέθηκε από τη θέση της θεράποντος στη θέση της θεραπευομένης. Ωστόσο παρά τις δυσκολίες δεν έχασε τη μαχητικότητα και τη διάθεση να παραμένει δραστήρια και ενεργή κοινωνικά. Τα ζητήματα της ίσης μεταχείρισης και της χειραφέτησης των ανθρώπων με κάποια σωματική βλάβη, η υπέρβαση των κοινωνικών στεροτύπων και οι μειοτικές συμπεριφορές αποτελούν τομείς που δραστηριοποιείται και αγωνίζεται, δίνοντας το μήνυμα οτι η αναπηρία σε μεγαλό βαθμό είναι συνέπεια του περιβάλλοντος στο οποίο ζούμε και όχι της σωματικής μας κατάστασης.