Η οικογένεια Σερδάρη έρχεται να ζήσει στο Χαλάνδρι, στο πατρικό σπίτι πατέρα στο Νέο Συνοικισμό, αρχές δεκαετίας του 1960. Ο Βαγγέλης Σερδάρης, θυμάται τα παιδικά του χρόνια στο Χαλάνδρι της δεκαετίας του 1960 και τις συνθήκες διαβίωσης στο  σπίτι του Νέου Συνοικισμού. Ανακαλεί τις παρέες και τα παιχνίδια που έπαιζαν, στιγμές της σχολικής ζωής και μεταφέρει την αίσθηση των δεκαετιών του 1960 και 1970 με τα πάρτυ, τα φλερτ και τη μουσική. Αναφέρεται ακόμα στην περίοδο της Δικτατορίας και την Εξέγερση του Πουλτεχνείου που συνέπεσε με τα τελευταία σχολικά του χρόνια. Έζησε την μεταβατική εποχή που το Χαλάνδρι απέκτησε σταδιακά συμπαγή αστικό ιστό και μετατράπηκε στην πόλη που υπάρχει σήμερα.