Ο Τάσος Μαρσέλος αφηγείται τη ζωή στο Χαλάνδρι, και ειδικότερα στο Νέο Συνοικισμό Χαλανδρίου, με επίκεντρο τις δεκαετίες του 1950 και του 1960. Μιλάει για τους γονείς του, την καθημερινότητα των ανθρώπων στο Νέο Συνοικισμό, και τη ζωή του σαν παιδί μιας εργατικής οικογένειας προσφύγων. Ως έφηβος την δεκαετία του 1960, μεταφέρει το κλίμα της εποχής με τα φλερτ, τα πάρτυ, τα σκασιαρχεία και το ποδόσφαιρο. Αναφέρεται επίσης στις αναμνήσεις του από τα χρόνια της Δικτατορίας των Συνταματαρχών.