Η Τζίνα Μπαχάουερ (Αθήνα, 21 Μαΐου 1913 - Αθήνα, 22 Αυγούστου 1976) ήταν Ελληνίδα πιανίστρια κλασικής μουσικής η οποία πραγματοποίησε εκτενείς περιοδείες ανά τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη. Αποκτώντας ενδιαφέρον για το πιάνο από νεαρή ηλικία, η Μπαχάουερ αποφοίτησε από το Ωδείο Αθηνών, ενώ, στη συνέχεια, μαθήτευσε στο πλευρό των Αλφρέντ Κορτό και Σεργκέι Ραχμάνινοφ. Είναι περισσότερο γνωστή για την ερμηνεία της σε ρομαντικά κοντσέρτα για πιάνο. Έδωσε εκατοντάδες συναυλίες για τα συμμαχικά στρατεύματα στη Μέση Ανατολή κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ενώ η ίδια ζούσε στην Αίγυπτο. Πέρασε αρκετό χρονικό διάστημα περιοδεύοντας ανά τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη, δίνοντας, συνολικά, περισσότερες από 100 συναυλίες ετησίως. Παράλληλα, η Μπαχάουερ πραγματοποίησε επίσης εκτενείς ηχογραφήσεις, τόσο ως σολίστ όσο και από κοινού με ορχήστρες. Έλαβε τιμητικό διδακτορικό τίτλο σπουδών από το Πανεπιστήμιο της Γιούτα. Κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας της ήταν γνωστή ως η «βασίλισσα των πιανιστών». Το Διεθνές Ίδρυμα Πιάνου Τζίνα Μπαχάουερ έλαβε την ονομασία του προς τιμήν της συνολικής συνεισφοράς της στον κόσμο της μουσικής. Σε επίπεδο προσωπικής ζωής, η Μπαχάουερ παντρεύτηκε τον διευθυντή ορχήστρας Άλεκ Σέρμαν, ο οποίος, στη συνέχεια, κατέστη ατζέντης της. Απεβίωσε το 1976, σε ηλικία 66 ετών, κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ Αθηνών.